Megalencefale leukoencefalopathie met subcorticale cysten
Bij megalencefale leukoencefalopathie met subcorticale cysten (MLC) raken de hersenen beschadigd. De oorzaak is een afwijking in een gen. Er zijn verschillende vormen van MLC. Welke kenmerken iemand krijgt en hoe ernstig de kenmerken zijn, verschillen van persoon tot persoon. Er is één vorm waarbij sommige kenmerken na een tijdje minder worden.
Bij MLC gaat de witte stof in de hersenen kapot. De witte stof is een laagje dat om de zenuwen in de hersenen zit. Dit laagje beschermt de zenuwen. Als er schade is, kunnen de zenuwen minder goed hun werk doen. Bij MLC kunnen er ook blaasjes met vocht (cysten) in de hersenen ontstaan.
Kinderen met MLC hebben als ze geboren worden meestal grotere hersenen en daardoor vaak een te groot hoofd (macrocefalie). Meestal krijgt een kind de eerste klachten op peuter- of kleuterleeftijd. Maar het kan ook eerder of later zijn.
De kinderen kunnen problemen krijgen met bewegen. Ook hebben ze vaak moeite met het op elkaar afstemmen van hun bewegingen (coördinatie). Ook hebben ze vaak stijve spieren (spasticiteit). Hoe goed kinderen leren lopen, is bij ieder kind anders. Soms gaat een deel van het lichaam in een bepaalde stand staan zonder dat iemand dat wil (dystonie). Sommige kinderen hebben moeite met slikken en praten. Een deel van de kinderen krijgt epilepsie. Kinderen kunnen problemen hebben met zien.
Meestal is de intelligentie normaal, maar kinderen met MLC doen er vaak wat langer over om informatie te verwerken.
Heb je een vraag? Mail ons.
-
Andere namen voor deze ziekte
-
Hoe wordt deze ziekte vastgesteld?
-
Is er behandeling voor deze ziekte?
-
Hoe vaak komt het voor?
-
Wat is de oorzaak van deze ziekte?
-
Is deze ziekte erfelijk?
-
Kinderwens
-
Meer info voor patiënten
-
Meer info voor artsen
-
Expertisecentra
-
Updatedatum