Het is bijzonder dat ik zo ver gekomen ben met dit onderzoek
Tom kwam er rond zijn 18de achter dat de vader die hem heeft opgevoed niet zijn biologische vader is. Na een tijdje heeft hij zich ingeschreven bij het FIOM, om te kijken of hij via deze organisatie zijn biologische vader kon vinden. Het FIOM is een organisatie voor mensen die vragen hebben over hun afstamming. Maar het is toen niet gelukt om erachter te komen wie zijn biologische vader is.
DNA test
Ongeveer 2 jaar geleden heeft Tom bij een bedrijf een DNA zelftest voor afstamming laten doen. Hij kreeg een envelop thuis gestuurd. Nadat hij zijn wangslijmvlies afgenomen had, heeft hij dat teruggestuurd naar het bedrijf. Na ongeveer 2 maanden kreeg hij de uitslag.
Onderzoek
Toen hij de uitslag kreeg, kreeg hij een overzicht met percentages over zijn afkomst. Dus bijvoorbeeld hoeveel procent Europees bloed je hebt. Dat was leuk om te weten, maar daarvoor deed hij de test niet. Hij wilde namelijk weten wie zijn biologische vader is. Daarom heeft hij zijn DNA gegevens ingevoerd in verschillende databases. Daarin kun je mensen zoeken die DNA hebben dat lijkt op dat van jou.
Tom vertelt: ‘Ik vond enkele tientallen mensen met DNA dat leek op dat van mij. Die noem je matches. Het ging om zowel om heel verre familieleden, als wat minder verre familieleden.’
Met deze matches vond Tom niet zijn biologische vader. Daarom riep Tom de hulp in van een donordetective. Ze maakten samen zijn stamboom. Een donordetective weet hier veel van. Hiervoor gebruikten ze mensen met DNA dat een heel klein beetje leek op dat van Tom. In deze stamboom zaten enkele honderden mensen. Na verder onderzoek vonden ze een achter-achterneef van Tom en ook hun gemeenschappelijke voorouders. Vandaaruit is Tom verder gaan zoeken. Uiteindelijk bleef er één gezin over.
Toekomst
Vervolgens heeft Tom contact opgenomen met één van de zoons uit dat gezin. Die man gaf aan dat hij zaaddonor is geweest. Maar hij vertelde dat een broer van hem dat ook was.
Tom vertelt: ‘Ik heb foto’s gehad van deze broers. Ik vind mezelf vooral lijken op de man met wie ik als eerste contact heb gehad. Die man heeft gezegd dat hij een DNA-test wil doen. Als uit de test blijkt dat hij mijn vader niet is, dan is zijn broer mijn biologische vader. Hopelijk kom ik daar in de toekomst achter.’
Tom zegt dat het bijzonder is dat hij zo ver gekomen is met dit onderzoek. ‘Dat je met dit onderzoek een achter-achterneef en zo je biologische vader kan opsporen. Terwijl je geen directe familie van je biologische vader kent.’
Advies
Tom heeft een advies voor mensen die hun biologische vader zoeken. ‘Start bij het FIOM, dat is de instantie in Nederland die er over gaat. Maar als dat geen resultaat oplevert, dan zou je het kunnen proberen bij een bedrijf. Als je dan je DNA gegevens invoert in een database, dan vind je bijna altijd wel iemand met DNA dat op jouw DNA lijkt. Als je er tijd en energie in steekt, dan kun je ver komen. Ik ken verschillende mensen die zo hun biologische vader hebben gevonden.’
In dit interview staan persoonlijke ervaringen van mensen. Hiermee geven wij je geen advies, maar het interview geeft (achtergrond) informatie over de keuzes die mensen kunnen maken over erfelijke aandoeningen en DNA-testen.