Hielprik

Met een hielprik onderzoeken ze het bloed van een pasgeboren baby op een aantal erfelijke ziektes. Het gaat om ziektes die niet te genezen zijn, maar wel goed te behandelen. Als je vroeg begint met de behandeling, kan mogelijke schade bij de baby beperkt blijven.

Als ouders hun kind op het gemeentehuis aangeven, volgt de hielprik vanzelf. Een medewerker van de thuiszorg of de verloskundige komt langs en doet de hielprik bij het kind. Dit gebeurt binnen een week na de geboorte.

De medewerker van de thuiszorg of de verloskundige haalt een paar druppels bloed uit de hiel van de baby met een apparaatje. Dit bloed gaat naar een laboratorium. Hier onderzoeken ze het bloed op een aantal erfelijke aandoeningen. 

Meestal meten ze de hoeveelheid van een bepaalde stof in het bloed. Bij sommige ziektes wordt ook het DNA onderzocht. Het gaat dan om cystic fibrosis en alfa-thalassemie.

Of je de hielprik bij je baby laat doen, is een persoonlijke keuze. Je bent het niet verplicht.

Het voordeel is dat er ziektes gevonden kunnen worden, die goed te behandelen zijn. Dit is belangrijk voor de gezondheid van de baby.

En als blijkt dat je baby zo'n ziekte heeft, dan hebben familieleden soms een hogere kans op een baby met deze ziekte. Zij kunnen zich dan laten onderzoeken voordat ze zwanger worden.

Sommige mensen laten geen hielprik doen, bijvoorbeeld vanwege hun geloofsovertuiging of omdat ze niet willen weten of hun kind een ziekte heeft.

Op de infographic de hielprik in beeld staan alle stappen uitgelegd.

Wil je meer lezen over de hielprik? Kijk dan bij NEMO Kennislink. Lees het verhaal van de moeder van Lotte.
Of het verhaal van Olaf, uit de hielprik bleek dat zijn dochter Eva CF heeft.

Heb je een vraag? erfolijnerfocentrum.nl (subject: Vraag, body: Naam%3A%0A%0AMijn%20vraag%20is%3A) (Mail) ons.